Filtr O-III operuje w obszarze dwóch linii podwójnie zjonizowanego tlenu, odpowiadających długości 496 i 501 nm.
Jest to wąskopasmowy filtr przeznaczony do fotografowania wielu mgławic gazowych i mgławic planetarnych. Najciekawsze obiekty, które fotografuje się w paśmie O-III to Veil w Łabędziu, Laguna (M8), Omega (M17), Pierścień (M57), Hantle (M29).
Filtr jest odpowiedni do teleskopów o średnicy minimum 90 mm.
Różnica między filtrami UHC i O-III
Filtry O-III nie zastępują filtrów UHC. Są one mocniejsze niż filtry UHC, ekstremalnie zwiększają konstrast, ale potężnie zmniejszają jasność innych obiektów i wręcz eliminują słabsze gwiazdy, równocześnie zwiększając szczegółowość obserwowanego obiektu charakteryzującego się obecnością linii O-III.
(pomiary na spektrofotometrze Varian Cary 100, lipiec 2015)
Podłączenie WSZYSTKICH filtrów astronomicznych za wyjątkiem filtrów słonecznych z folii (które są filtrami na obiektyw) realizuje się poprzez wkręcenie filtru w oprawę okularu od strony przeciwnej niż przykładamy oko (czyli od strony, którą wkładamy w wyciąg okularowy). Filtry można dodatkowo łączyć ze sobą, gdyż posiadają gwinty po obydwu stronach oprawy.
|
